Atelier Ryza: Ever Darkness & the Secret Hideout [Switch Review]

Η Reisalin Stout είναι ένα ατίθασο νεαρό κορίτσι με μπόλικο δυναμισμό και αρκετά όνειρα. Το πληθωρικό ταμπεραμέντο της, την κάνει να ασφυκτιά στο ήσυχο αλλά μικρό νησί της, το Kurken. Ονειρεύεται συνεχώς κάποια μικρή ή μεγάλη περιπέτεια, (κατά προτίμηση το δεύτερο). Παρέα της σε όλα αυτά, είναι οι δύο παιδικοί της φίλοι, ο Tao και ο Lent. Ο πρώτος είναι ο κλασικός τύπος του «σπασίκλα», κάπως δειλός που αγαπά το διάβασμα και τις επιστήμες. Ο δεύτερος είναι σαφώς πιο δυναμικός, ονειρεύεται να γίνει κάποτε σπουδαίος πολεμιστής και αποτελεί την ήρεμη δύναμη της παρέας. Οι τρεις αυτοί ήρωες, μοιράζονται κάτι πραγματικά βαθύ που τους συνδέει. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην προσωπική τους ζωή!

Η Reisalin (ή απλώς Ryza) δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τους γονείς της. Ήσυχοι απλοί άνθρωποι της υπαίθρου, που προσπαθούν να της επιβάλλουν τον τρόπο ζωής τους, ο οποίος φυσικά είναι εντελώς ασύμβατος με τον χαρακτήρα της. Αυτό την καταπιέζει και οι προστριβές είναι συνεχείς. Ο Tao με την ιδιαίτερη παρουσία του έχει τραβήξει την προσοχή των τοπικών «νταήδων» της περιοχής, με αποτέλεσμα να δέχεται bulling. Τέλος ο Lent αντιμετωπίζει συνεχώς τα προβλήματα που του δημιουργεί ο αλκοολικός πατέρας του. Τόσο στο ενδοοικογενειακό του περιβάλλον, όσο και στην σχέση του με την μικρή κοινωνία του χωριού.

Οι τάσεις φυγής που μοιραία αναπτύσσει η παρέα, σύντομα θα τους οδηγήσει εκτός, στην απέναντι ακτή της ενδοχώρας. Εκεί στην παρθενική τους περιπέτεια θα πέσουν πάνω σε ένα ζευγάρι αλχημιστών τους Empel και Lila, οι οποίοι θα αποδειχθούν καθοριστικοί για την συνέχεια. Η παρέα θα καταφέρει να αποσπάσει την συμπάθεια τους, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να δεχθούν να αναλάβουν το ρόλο του μέντορα τους. Έτσι η Ryza θα ασχοληθεί με την αλχημεία υπό την καθοδήγηση του Empel. Ο Tao στο πρόσωπο του Empel, επίσης, θα βρει ένα πολύτιμο δάσκαλο στην μελέτη μιας αρχαίας γλώσσας που τον απασχολούσε από μικρό, η οποία φαίνεται να σχετίζεται με τα αρχαία ερείπια της περιοχής. Τέλος η Lila αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει τον Lent ώστε να γίνει ο μεγάλος πολεμιστής που πάντα ονειρευόταν.

Η ιστορία αλλά και η σκιαγράφηση των χαρακτήρων αποτελεί σίγουρα ένα από τα δυνατά και στιβαρά κομμάτια του τίτλου. Δεν μιλάμε φυσικά, ούτε για κάτι επικό, ούτε και για κάποιο εξαιρετικό γράψιμο που θα μείνει βαθιά χαραγμένο στο μυαλό του παίκτη. Δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός εξαρχής. Τα παιχνίδια Atelier κουβαλούσαν πάντα κάτι ελαφρύ και χαλαρό χωρίς υπέρμετρες φιλοδοξίες. Πρόκειται δηλαδή για παιχνίδια που θα παιχτούν με την ανάλογη (χαλαρή) διάθεση και θα σας προσφέρουν κάποιες ανέμελες στιγμές όμορφου gaming. Στο πλαίσιο αυτό η ιστορία και το πλάσιμο των χαρακτήρων εξυπηρετούν και με το παραπάνω τον σκοπό τους, δίνοντας την απαραίτητη ώθηση στον παίκτη για να προχωρήσει στα ενδότερα.

Εξελίσσοντας την φόρμουλα…

Αναφερθήκαμε πριν, στην σειρά των παιχνιδιών και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Μιλάμε άλλωστε για μια σειρά, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, μέτραγε μέχρι τώρα 20 βασικούς τίτλους και δεκάδες άλλους δευτερεύοντες (spin off, επανεκδόσεις, συλλογές κλπ). Η βασική τους πλατφόρμα παραδοσιακά ήταν το Playstation (από το PS1 το μακρινό 1997, μέχρι το PS4 σήμερα). Ωστόσο μετά το 2017 η Koei Tecmo (εκδότρια) καταβάλει μια συνεπή προσπάθεια να την ανοίξει σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο κοινό. Το 2017 είχαμε τις πρώτες εκδόσεις παιχνιδιών σε PC για να ακολουθήσει το 2018 όπου το Atelier Lydie & Suelle κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, ταυτόχρονα σε PS4, PC και Switch (αναλυτικό review του θα βρείτε εδώ).

Το Ryza λοιπόν έρχεται σε αυτό το κομβικό σημείο. Δεν είναι απλά το 21^ο κύριο παιχνίδι της σειράς, ούτε καν απλώς ένα παιχνίδι που ξεφεύγει από τις προηγούμενες υπάρχουσες υποσειρές και ίσως ορίσει κάποια καινούργια στο μέλλον. Αντίθετα, από την στιγμή που ανακοινώθηκε, ήταν καθαρό πως εκδότες και developers βασίζουν πολλά σε αυτό. Το marketing hype, το μέγεθος της παραγωγής και γενικά η εικόνα που περνάει όχι μόνο στην fan base αλλά και στο γενικότερο gaming κοινό είναι μάλλον πρωτόγνωρη.

Ένα σίγουρο στοίχημα θα ήταν πως όλα αυτά θα είχαν αντίκτυπο και στο ίδιο παιχνίδι. Πράγματι από την στιγμή που το download ολοκληρώθηκε και ο τίτλος έτρεξε, ο αέρας της ανανέωσης ήταν παραπάνω από εμφανής.

Το πρώτο πράγμα που τραβάει το μάτι, στην Switch έκδοση τουλάχιστον, είναι τα ολοκαίνουρια γραφικά του. Είναι ξεκάθαρο πως η Gust δούλεψε επιτέλους την μηχανή γραφικών της και το αποτέλεσμα είναι παραπάνω από εμφανές. Ξεχάστε την γενικότερη εικόνα PSV/Wii που απέπνεαν οι παλιότεροι τίτλοι. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι το οποίο δίνει μια ξεκάθαρη current gen αίσθηση. Όμορφα κρυστάλλινα γραφικά χωρίς θολούρες, που συνοδεύονται και από ένα άρτιο τεχνικό κομμάτι χωρίς εμφανή κολλήματα, frame drops και άλλα ενοχλητικά. Τα loading είναι συχνά αλλά σχεδόν ποτέ δεν ξεπερνούν τα 2-3 δευτερόλεπτα, οπότε και εδώ όλα καλά. Το δοκιμάσαμε τόσο σε portable όσο και σε docked mode και δεν μπορούμε να πούμε πως προέκυψε κάποιο πρόβλημα. Ωστόσο κάποιες επιλογές στο UI δείχνουν πως ο τίτλος μάλλον είναι σχεδιασμένος με την μεγάλη οθόνη στο μυαλό. Οι φανατικοί της φορητής υπόστασης του NSW δεν θα ενοχληθούν πολύ, ωστόσο αν υπάρχει η δυνατότητα να το παίξετε σε τηλεόραση ίσως είναι προτιμότερο.

Εμφανώς ανανεωμένο είναι και το σύστημα μάχης. Μέχρι σήμερα είχαμε ένα τυπικό παλαιομοδίτικο turn based σύστημα, επιλογή που έβγαζε νόημα λόγω της χαλαρής και καθόλου αγχωτικής φύσης των παιχνιδιών. Στο Ryza αυτό δεν ισχύει πια. Το καινούργιο σύστημα εξακολουθεί να είναι turn based διαθέτοντας το διάσημο ATB (βλέπε FF κλπ) που καθορίζει ποιος χαρακτήρας θα εκτελέσει κίνηση και πότε. Έχει όμως σαφώς περισσότερες επιρροές από real time συστήματα. Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι πως ο παίκτης ελέγχει έναν χαρακτήρα την φορά με τους άλλους να δρουν αυτόματα βάση ΑΙ και πως ο χρόνος δεν παγώνει ποτέ. Συνεπώς ο σχεδιασμός και η εκτέλεση γίνεται πάντα με πίεση χρόνου με την έμφαση να πέφτει πια στο timing και όχι στον σχεδιασμό. Ο χαρακτήρας μπορεί να αλλάξει τον χαρακτήρα που ελέγχει αλλά προφανώς όλα αυτά γίνονται …στο φτερό.

Το σύστημα εμπλουτίζεται με αρκετά ακόμα στοιχεία. Υπάρχουν τα λεγόμενα Action Points (AP) τα οποία η ομάδα τα κερδίζει με τις επιθέσεις της και τα οποία μπορούν να ξοδευτούν είτε σε κάποιες ειδικές κινήσεις είτε αν γίνουν 10 για να ανεβάσουν το Tactics Level της ομάδας στην συγκεκριμένη μάχη. Πράγμα ευεργετικό για την συχνότητα των κινήσεων της. Ρόλο επίσης παίζουν και τα λεγόμενα core charge τα οποία στην ουσία μας επιτρέπουν να χρησιμοποιούμε τα διάφορα αντικείμενα (πχ βόμβες). Τα τελευταία έχουν ένα ιδιότυπο σύστημα χρήσης αφού δεν χρησιμοποιούνται απευθείας αλλά τοποθετούνται μέσα στα λεγόμενα core crystals τα οποία υιοθετούν τις ιδιότητές τους χωρίς να καταναλώνουν τα ίδια τα αντικείμενα!

Το σύστημα συνολικά είναι απόλυτα λειτουργικό και προσφέρει ένταση αλλά και άγχος στις μάχες. Ταυτόχρονα έχει το πλεονέκτημα πως δίνει την πρέπουσα έμφαση στα διάφορα αντικείμενα που δημιουργούμε με την αλχημεία, κάτι που κάνει ακόμα πιο εθιστική την ενασχόλησή μας με αυτήν. Επιπλέον είναι αρκετά πιο σύγχρονο και σίγουρα αρκετά πιο ιδιαίτερο. Έχει διατυπωθεί η γνώμη πως το παλιό σύστημα ταίριαζε καλύτερα στην χαλαρή φύση των παιχνιδιών αυτών, γνώμη φυσικά σεβαστή. Πιστεύουμε πως όλα αυτά είναι καθαρά υποκειμενικά. Αν θέλουμε όμως να είμαστε ακριβοδίκαιοι πρέπει απλά να αναγνωρίσουμε την άψογη υλοποίηση του συστήματος και την άριστη ενσωμάτωση του μέσα στον τίτλο. Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία.

Υπάρχουν ακόμα πολλά μικρότερα πράγματα που δείχνουν μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού. Μια ροπή προς την φλυαρία που υπήρχε σε παλιότερους τίτλους και δείχνει να ταλαιπωρεί για κάποιο ανεξήγητο λόγο πολλά ανάλογα παιχνίδια φαίνεται πως ανήκει στο παρελθόν χωρίς μάλιστα να χάνουμε κάτι στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και την ιστορία. Επίσης ο μηχανισμός του χρόνου με τις ώρες και τις ημερομηνίες έχει πολύ μικρότερη παρουσία πράγμα που συνολικά λειτουργεί ευεργετικά, αφού παλιότερα το σύστημα ήταν αρκετά επιθετικό στην ενεργοποίηση γεγονότων με αρνητικά αποτελέσματα στον ρυθμό και την συνέχεια. Θύμα των απλοποιήσεων φαίνεται πως έπεσαν και οι side quests οι οποίες είχαν σημαντικότερη παρουσία ακόμα και σε παλιότερους τίτλους. Φαίνεται πως η πρόθεση ήταν να προωθήσουν με τον τρόπο αυτό πιο άμεσα την (αξιόλογη) κυρίως ιστορία .

Όπως είπαμε πριν ο τίτλος είχε ένα αρκετά εντυπωσιακό (για το δεδομένα της σειράς) marketing hype αλλά αυτό όπως όλοι ξέρουμε δεν είναι πάντα για καλό. Δυστυχώς λοιπόν ο τίτλος ακούστηκε πολύ τον περασμένο καιρό και …για τους λάθος λόγους. Συγκεκριμένα αιτία αποτέλεσαν κάποιες περίεργες σχεδιαστικές επιλογές σε ότι αφορά τον σχεδιασμό των μοντέλων των δύο βασικών πρωταγωνιστριών ( Ryza – Lila). Η αλήθεια είναι πως τα μοντέλα προβάλουν αρκετά, κάποια συγκεκριμένα ανατομικά τους στοιχεία. Επίσης οι δικαιολογίες των δημιουργών δεν πείθουν ιδιαίτερα. Για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, η ιστορία, οι χαρακτήρες αλλά και το γενικότερο στήσιμο του παιχνιδιού δεν δικαιολογούν την δικαιολογία του «σεξιστικού» που αποδόθηκε σε αυτό. Θα λέγαμε πως το θέμα με τα μοντέλα είναι κάτι αρκετά minor το οποίο όμως όφειλε να μην υπάρχει εξαρχής.

… μιας παλιάς συνταγής

Πέρα από τις εμφανείς προσπάθειες ανανέωσης το Ryza παραμένει στην βάση του ένα κανονικό παιχνίδι Atelier με τις περισσότερες συμβάσεις που αυτά κουβαλούν παρούσες. Από τον ιδιαίτερο ροζ anime χαρακτήρα του art direction, μέχρι τις πολλές ιδιαιτερότητες των μηχανισμών του gameplay. Ο σημαντικότερος (με διαφορά μάλιστα) είναι ο μηχανισμός της αλχημείας. Σήμα κατατεθέν της σειράς αφού χωρίς καμιά δόση υπερβολής όλα τα παιχνίδια είναι χτισμένα γύρω από αυτήν. Καρδιά της αλχημείας είναι η διαδικασία της σύνθεσης η οποία έχει βάθος και ενδιαφέρον. Δεν μιλάμε δηλαδή απλά για το ανακάτεμα κάποιων υλικών αλλά για ένα σύνθετο σύστημα με πολλές παραμέτρους, μεγάλη ποικιλία και σημαντικούς βαθμούς ευελιξίας . Το καλό είναι πως όλα αυτά είναι όμορφα τακτοποιημένα με σχηματικές και χρωματικές κωδικοποιήσεις ώστε να μην χάνεται εύκολα ο αρχάριος παίκτης . Επιπλέον για πρώτη φορά εισάγονται κάποιες ευκολίες που αναλαμβάνουν να αυτοματοποιήσουν την διαδικασία, με αποδοτικό τρόπο μάλιστα, αν δεν θέλουμε να ασχοληθούμε πολύ. Οι ευκολίες αυτές είναι σίγουρα ευπρόσδεκτες, αλλά ας μην κρυβόμαστε… Το crafting system που κρύβει η σύνθεση είναι στην ουσία το μισό παιχνίδι!

Τα παραπάνω έχουν άμεσο αντίκτυπο και στον τρόπο που αυτό παίζεται. Δεν είναι δηλαδή μόνο ή σύνθεση αυτή καθαυτή, αλλά και όλα όσα προηγούνται και έπονται μιας τόσο ισχυρής λειτουργίας. Έτσι σε ολόκληρο το παιχνίδι, η Ryza θα είναι σε αναζήτηση συνταγών και κυρίως υλικών ώστε τελικά να οδηγηθεί στο μαγικό της καζάνι και να κατασκευάσει τα πάντα. Από όπλα και αντικείμενα μέχρι βελτιωμένα συστατικά για τις επόμενες συνταγές! Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι όμορφος και ζωντανός αλλά δεν πρέπει να υπάρχουν υπερβολικές προσδοκίες για το πόσο ανοικτός είναι. Συνολικά μιλάμε για ένα σχετικά “κλειστό” παιχνίδι με αρκετά γραμμική εξέλιξη ως προς την εξέλιξη της κύριας ιστορίας, χαρακτηριστικό και αυτό της κληρονομιάς του.

Στην εύλογη ανησυχία που μπορεί να έχει κάποιος για το κατά πόσο μπορεί να ασχοληθεί πρώτη φορά με ένα τέτοιο παιχνίδι να πούμε πως απλά δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Μιλάμε έτσι και αλλιώς για εντελώς αυτοτελείς ιστορίες, ιδιαίτερα από την στιγμή που το παιχνίδι δεν ανήκει σε κάποια από τις παλιότερες sub-series. Επιπλέον, τις πρώτες ώρες, υπάρχει ειδική μέριμνα ώστε αφενός να εξηγούνται τα πάντα, αφετέρου να εισάγεται ο παίκτης σιγά σιγά σε λογική και μηχανισμούς. Αυτό φυσικά σημαίνει πως ο ρυθμός τις πρώτες λίγες ώρες, είναι κάπως υποτονικός, αλλά αυτό σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα για ένα παιχνίδι που φιλοδοξεί να σας κλέψει εύκολα 30-40 ώρες gaming χρόνου.

Τέλος η μουσική βρίσκεται στα γνωστά άκρως επαγγελματικά στάνταρ της σειράς. Αποτελεί την χαρούμενη νότα που συμπληρώνει κατάλληλα το σύνολο του κόσμου του παιχνιδιού. Όπως γίνεται σχεδόν πάντα στα RPG, τελικά θα κουράσει και θα αναζητήσετε το volume down αλλά αυτό μάλλον είναι αναπόφευκτο. Τα voice over είναι και πολλά και άριστης ποιότητας. Ωστόσο η μόνη γλώσσα που υποστηρίζεται είναι τα Ιαπωνικά κάτι που δεν νομίζουμε πως θα ενοχλήσει και πολλούς.

Καινούργια αρχή (;)

Το Atelier Ryza είναι ο τελευταίος απόγονος μιας μεγάλης και ιστορικής οικογένειας που φιλοδοξεί να κάνει ένα σημαντικό άνοιγμα σε ένα πιο mainstream κοινό. Οι ενδείξεις και τα τελευταία νέα από το μέτωπο των πωλήσεων δείχνουν πως βρίσκεται σε καλό δρόμο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο φυσικά. Το παιχνίδι στοχεύει σωστά στα σημεία που ήθελαν φρεσκάρισμα, χωρίς όμως να πειράξει τα βαριά χαρτιά της κληρονομιάς του. Η σημαντική βελτίωση στα γραφικά (τουλάχιστον στο Switch) και το φρέσκο σύστημα μάχης είναι τα σημεία που έχουν υποστεί το περισσότερο «γυάλισμα». Μικρότερες βελτιώσεις εδώ και εκεί βελτιώνουν παραπέρα τον ρυθμό και την συνολική εμπειρία, πράγμα χρήσιμο εν έτη 2019. Δεν αποφεύγει τελείως τις κακοτοπιές βέβαια. Το «αυτογκόλ» με το σχεδιασμό των μοντέλων είναι σίγουρα η χαρακτηριστικότερη. Η υποβαθμισμένη σημασία των side quest ακόμα και σε σχέση με παλιότερα παιχνίδια της σειράς είναι μια ακόμα που θα μπορούσε να προσεχθεί παραπάνω. Συνολικά όμως έχουμε ένα καλοφτιαγμένο σύνολο που δείχνει και παίζει καλά. Καλύτερα από ποτέ.

Υπέρ

• Όμορφη ιστορία, ενδιαφέροντες χαρακτήρες
• Πολύ καλή παρουσίαση, καλό port
• Το σύστημα της αλχημείας
• Άψογα υλοποιημένο νέο σύστημα μάχης
• Καλή μουσική, άριστα voice over

Κατά

• Κάποιες περίεργες επιλογές στον σχεδιασμό των Ryza/Lila
• Υποβαθμισμένα side quests