Nintendo Switch Reviews

Pokémon Brilliant Diamond [Switch Review]

Pokémon Brilliant Diamond [Switch Review]
Nicilos
Βρείτε με σε
Latest posts by Nicilos (see all)

Πέρασαν 15 χρόνια από τότε που περπατήσαμε στη Sinnoh, μελετήσαμε πτυχές της κοσμογονίας, παλέψαμε επίδοξους εκπαιδευτές και φυσικά πιάσαμε Pokémon στις εκδόσεις Pearl, Diamond και Platinum στο Nintendo DS. Αυτά τα παιχνίδια, ήταν ο λόγος που αγόρασα τότε το χαριτωμένο φορητό σύστημα με τις δύο οθόνες και ομολογουμένως τα είχα ευχαριστηθεί στον ίδιο βαθμό με τις Gold και Silver του Gameboy. Τώρα, όμως, ήρθε η σειρά του Nintendo Switch να νιώσει τη μαγεία αυτών των τίτλων και χάρη στην ILCA-και όχι στο συνήθη ύποπτο Gamefreak παρακαλώ- έχουμε τα remakes Brilliant Diamond και Shining Pearl.

Αρχικά, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον προβληματισμό μου σχετικά με πώς θα αξιολογηθεί το παιχνίδι. Κατά την ταπεινή μου άποψη, ένα remake πρέπει να είναι πιστό στο πρωτότυπο, αλλιώς δεν είναι το ίδιο. Φυσικά, διορθώσεις είναι πάντοτε ευπρόσδεκτες και ορισμένες φορές απαραίτητες, αρκεί να μην αλλοιώνουν σε μεγάλο βαθμό την εμπειρία. Από άποψη προσέγγισης, υπάρχουν περιπτώσεις, όπως το Final Fantasy VII remake επί παραδείγματι, που άλλαξαν σωρηδόν στοιχεία από τον τρόπο παιχνιδιού μέχρι την παρουσίαση και άλλα remakes που θυμίζουν περισσότερο αυτό από το οποίο προήλθαν όπως το The Legend of Zelda Link’s Awakening. Είναι γεγονός ότι ως επί το πλείστον ζητάμε το φρέσκο, μοντέρνο και δημιουργικό, ωστόσο αναμνήσεις και νοσταλγία ξυπνάει η προσπάθεια που είναι λιτή και εγγύς στο παρελθόν. Κρατήστε αυτά στο μυαλό σας και ας προχωρήσουμε.

Αρχικά, τα Pokémon Brilliant Diamond και Shining Pearl έχουν ίσως την ωραιότερη ιστορία της σειράς. Προφανώς βέβαια, είναι κανόνας ότι τα παιχνίδια Pokémon δε φημίζονται για την πλοκή τους, μολονότι ανήκουν στα παιχνίδια ρόλων, ωστόσο, η συγκεκριμένη έχει ενδιαφέρον καθώς αναφέρεται στη Δημιουργία. Δεν είναι τυχαίο ότι το επερχόμενο Pokémon Legends: Arceus έχει αυτό τον τίτλο. Το Arceus είναι κάτι σαν θεότητα Pokémon που γέννησε τον κόσμο ενώ τα Dialga και Palkia που κοσμούν τις εκδόσεις Brilliant Diamond και Shining Pearl αντίστοιχα, είναι οι προσωποποιήσεις του Χρόνου και του Χώρου. Μέσα σε αυτό το περικείμενο, εσείς διαλέγοντας το φύλο σας θα ακολουθήσετε την πορεία σας για να γίνετε φυσικά ο καλύτερος εκπαιδευτής Pokémon και να σταματήσετε την ομάδα Galactic που έχει βάλει στόχο να πλάσει τον κόσμο στα δικά της μέτρα και σταθμά. Δύο από τις πιο εμβληματικές φιγούρες όλης της σειράς, η Cynthia και ο Cyrus εμφανίζονται σε αυτές τις εκδόσεις και ομολογώ πως από τότε έως και τις Sword/Shield δεν έχουν εμφανιστεί αντίστοιχες φυσιογνωμίες.

Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσετε είναι ότι η ILCA έχει διατηρήσει την προοπτική ‘’από πάνω’’ που είχαν οι τίτλοι του Nintendo DS. Αντί λοιπόν να ακολουθήσει τη λογική των Omega Ruby και Alpha Sapphire που στον τομέα των γραφικών μεταπήδησαν στην τρισδιάστατη αισθητική των X και Y, οι Brilliant Diamond και Shining Pearl δεν έχουν τη μηχανή γραφικών των Sword/Shield ή Sun/Moon. Προσωπικά, προτιμώ αυτή την προσέγγιση, η οποία με κάνει να αισθανθώ ότι αυτό το παιχνίδι δεν είναι ένα καινούργιο Pokémon αλλά κάτι παλιό με ωραίο περιτύλιγμα. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν έχει τις βελτιώσεις (ή μη) του, για τις οποίες θα σας μιλήσω αμέσως.

Το experience share ήταν ένα αντικείμενο που θα έπρεπε να κρατά το Pokémon της ομάδας σας και όποτε αυτό ήταν στη μάχη, θα μοίραζε τους πόντους εμπειρίας και στα υπόλοιπα μέλη. Από τις X/Y αυτό έπαψε να υπάρχει και αντικαταστάθηκε από μια παθητική και μόνιμα ενεργή δυνατότητα. Οι BD και SP δεν αναφέρονται καν στο experience share, από την αρχή όλα τα Pokémon της εξαμελούς ομάδας σας μοιράζονται τους πόντους εμπειρίας, κάνοντας υπερβολικά εύκολη την πορεία σας. Μοιάζει σαν να έχει ενεργοποιηθεί ένα easy mode αυτόματα για όλους και μάλιστα αναιρεί την όλη διαδικασία εκπαίδευσης. Έχετε ένα αδύναμο Pokémon; Βάλτε το στην ομάδα σας και θα κερδίσει τόσο γρήγορα εμπειρία που σύντομα θα εξελιχθεί και θα γίνει σαν τα υπόλοιπα. Το αποτέλεσμα; Ποτέ δε θα χαρείτε κάθε στάδιό του, κάθε μοναδκή επίθεσή του και κυρίως δε θα έχετε τον πονοκέφαλο να βάζετε το Magikarp στη μάχη να κάνει Splash. Πίσω στην ουρά και τσουπ έτοιμος ο Gyarados. Φιλική συμβουλή στην Pokémon Company: αφήστε τον παίκτη να επιλέξει αν θέλει easy ή hard mode με ή χωρίς exp. Share.

Επιπλέον, ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στην απλούστευση του τίτλου είναι ότι άπαξ και νικήσετε μία φορά ένα αντίπαλο Pokémon, θα έχετε δίπλα από τις επιθέσεις σας την ένδειξη για το αν είναι ή όχι αποτελεσματικές σε περίπτωση που το ξανασυναντήσετε. Τέρμα πια η εκπαίδευση της μνήμης σας, ο ρουφιάνος είναι εδώ μπροστά σας έτοιμος να τα μαρτυρήσει όλα. Παράλληλα, η δυνατότητα να έχετε πρόσβαση στα Boxes σας από το menu και όχι μόνο από τα εκάστοτε PC στα Pokémon Centers ακυρώνει την ίδια τους την ύπαρξη αφού οποτεδήποτε θέλετε, αλλάζετε την κουρασμένη και πιθανόν αναποτελεσματική ομάδα σας με μια φρέσκια και δυνατή. Όλα αυτά θα παρακαλούσαμε να μπορούν να απενεργοποιηθούν αν το επιθυμούμε. Δεν είναι απαραίτητα.

Στα αναχρονιστικά κατάλοιπα θα πρέπει να εντάξουμε τις τυχαίες μάχες, μια μάστιγα μιας άλλης εποχής από την οποία έχουμε ευτυχώς τελευταία ξεφύγει. Εδώ η ILCA θα μπορούσε να είχε υιοθετήσει την προσέγγιση των Sword/Shield ή των Let’s go, εντούτοις δυστυχώς ατυχήσαμε. Μια όμως ευχάριστη αλλαγή είναι η απαλοιφή των υποχρεωτικών HM κινήσεων. Για όσους δεν γνωρίζουν, HMs αποκαλούνταν μια λίστα επιθέσεων οι οποίες έπρεπε απαραίτητα να χρησιμοποιηθούν και στον κόσμο ώστε να προχωρήσεις, επί παραδείγματι με το Cut κόβεις δέντρα που εμποδίζουν τη διάβαση, με το Strength μετακινείς βράχους, με το Defog διώχνεις ομίχλη, με το Surf κολυμπάς και άλλα. Μάλιστα οι Diamond και Pearl είχαν υπερβολικά πολλά HMs. Οπότε έπρεπε να έχετε πάντοτε στην ομάδα σας 1 ή και 2 Pokémon που θα γνωρίζουν αυτές τις επιθέσεις ώστε να μπορείτε να συνεχίσετε την κεντρική ιστορία. Ανόητο το δίχως άλλο. Πλέον, δεν απαιτείται τα Pokémon σας να μάθουν αυτές τις κινήσεις και υπάρχουν μόνο ως εμπόδια για την πλοκή. Συνεπώς, όταν επί παραδείγματι σας πει ο αρχηγός του Γυμναστηρίου ότι τώρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Cut, τότε αν βρεθείτε μπροστά σε ένα δέντρο, ένα Pokémon θα εμφανιστεί για να το κόψει. Απλά και δημιουργικά.

Ειδική μνεία χρειάζεται το Pokétch, μια συσκευή που έχει διάφορες εφαρμογές: ρολόι, βηματομετρητή, ραντάρ, αριθμομηχανή κ.λπ.. Παντελώς άχρηστο τώρα, αλλά και στο παρελθόν χρησίμευε σαν κάτι για να γεμίσει η οθόνη αφής του Nintendo DS χωρίς ιδιαίτερη αξία. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι το Gran Underground είναι ένας εύκολος τρόπος να πιάσετε Pokémon που δε θα μπορούσατε να βρείτε διαφορετικά λόγω του περιορισμένου Pokédex (άλλο ένα στοιχείο πιστό στις αρχικές εκδόσεις). Το πρόβλημα όμως με το Gran Underground είναι ότι καταστρέφει τη φυσιολογική ροή προόδου του παιχνιδιού. Καθώς αποκτάτε πρόσβαση σε αυτό σχετικά νωρίς, μπορείτε να μπείτε και να πιάσετε Pokémon αρκετά μεγαλύτερου επιπέδου από αυτά που θα αντιμετωπίζατε στην κεντρική ιστορία με αποτέλεσμα να ανεβείτε πολλά επίπεδα και το ήδη εύκολο παιχνίδι να γίνει γελοίο. Προσωπικά θα σας πω ότι έφτασα στο σημείο να είμαι έως και 20 lvl πιο πάνω από τον ανταγωνισμό. Το Gran Underground είναι μια όμορφη προσθήκη αλλά θα έπρεπε να δίνεται μετά τον τερματισμό. Α και να μην ξεχάσω, για τους φίλους της Platinum όπως εγώ, δυστυχώς δεν υπάρχει Distortion World. Γιατί ILCA; Γιατί;

Προσπερνώντας αυτά, στα θετικά θα συμπεριλάβω τη δυνατότητα να κάνεις ανταλλαγές και μάχες στο διαδίκτυο με το πάτημα ενός κουμπιού όπως στις Sword/Shield και δεν απαιτείται να πας μέχρι το κοντινότερο Pokémon Center, ενώ να πω ότι έχει τη δική του γλύκα να βλέπεις το Pokémon σου εκτός μπάλας να σε ακολουθεί. Τα Contests επίσης βελτιώθηκαν και έγιναν πιο ευπαρουσίαστα και αποτελούν ευχάριστο διάλειμμα από την κύρια δράση.

Στα πολύ θετικά θα τοποθετήσω τα γραφικά του τίτλου. Είναι από τα λιγοστά παιχνίδια του Nintendo Switch που δεν έχουν πρόβλημα με το aliasing. Τα μοντέλα τόσο εντός της μάχης όσο και εκτός είναι καθαρά με έντονα χρώματα και σπιρτάδα. Οι σκιές, οι επιθέσεις και ο φωτισμός είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο από τα Sword/Shield και επίσης οι ενοχλητικές πτώσεις καρέ έχουν σχεδόν εξαλειφθεί. Τουλάχιστον εντός της μάχης δεν εντόπισα ούτε μία φορά να υπάρχουν, κάτι που με χαροποιεί εν συγκρίσει με αυτό που συνέβαινε σε παλιότερες εκδόσεις της σειράς. Ο ήχος από την άλλη, είναι μια από τα ίδια. Δε θα περίμενα τα Pokémon να ακούγονται καλύτερα σε ένα remake.

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η διαφορά στις δύο εκδόσεις: Brilliant Diamond και Shining Pearl έγκειται μόνο στη λίστα των Pokémon, θρυλικών και μη. Θέλετε Lugia και τα τρία θρυλικά πουλιά των Red/Blue; Πάρτε SP. Θέλετε Ho-oh και τα τρία θρυλικά κτήνη των Gold/Silver; Πάρτε BD. Σκεφτείτε, αποφασίστε και αν δεν μπορείτε, πάρτε και τις δύο σε ειδικό πακέτο με steelbook. Τέλειο!

Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά την CD Media για την ευγενική και έγκαιρη παραχώρηση κωδικού για τις ανάγκες του παρόντος review!

Ποκεμοναρααααααααα από τα παλιά

Οι Pokemon Brilliant Diamond και Shining Pearl δεν κάνουν το βήμα προς το μέλλον που μάλλον θα δούμε στο Legends: Arceus. Ωστόσο, κλείνουν το μάτι στο παρελθόν προσφέροντας χαμόγελο νοσταλγίας στους παλιούς και μια μικρή δόση παλαιού στους νέους. Αν υπήρχε τρόπος το παιχνίδι να σου επέτρεπε να διαλέξεις ανάμεσα σε easy και hard mode τότε θα ήταν ονειρικό. Εντούτοις, όλα αυτά τα quality of life που έχουν προσθέσει και ανέφερα παραπάνω το μετατρέπουν σε ένα τίτλο χωρίς την παραμικρή δυσκολία που στηρίζεται μόνο στο βαρύ όνομά του. Βέβαια, θα το ξαναπώ. Είναι Pokémon. Είναι system seller. Είναι must εμπειρία. Είναι από τους τίτλους που οι 100 ώρες είναι λίγες. Έχει όπως πάντα πολλά να δεις και πολλά να κάνεις και όλα αυτά είναι πέρα από την όποια πλοκή και τις όποιες αδυναμίες. Είναι οι μηχανισμοί του που σε προσελκύουν πάντα και η αίσθηση της ικανοποίησης όταν τα μαζέψεις ΟΛΑ.

8
Συνολική βαθμολογία:
8

Αφήστε μια απάντηση