Nintendo Switch Reviews 3

Travis Strikes Again: No More Heroes [Switch Review]

Travis Strikes Again: No More Heroes [Switch Review]
Braveheart1980
Βρείτε με σε

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Suda51 (κατά κόσμο Goichi Suda) είναι εδώ και καιρό γνωστός για το punk στυλ των τίτλων του ενώ εδραιώθηκε στη συνείδηση όλων των gamer με τα No More Heroes που κυκλοφόρησαν στο Wii. Ωστόσο οι καιροί άλλαξαν, το Switch ήρθε για να μείνει και ο Suda κυκλοφόρησε το Travis Strikes Again: No More Heroes. Πως τα πηγαίνει άραγε ο τίτλος εν έτει 2019; Ας το δούμε αμέσως μετά!

[video_embed name=”travisok”]

Ας είμαστε αρχικοί ειλικρινείς μαζί σας: Το Travis Strikes Again – No More Heroes δεν είναι άλλος ένας “παραδοσιακός” No More Heroes τίτλος.  Είναι ένα spinoff brawler στο ίδιο σύμπαν, όπου οι παίκτες παίρνουν τον έλεγχο είτε του φημισμένου δολοφόνου Travis Touchdown είτε του πρώην εχθρού του, Badman.

Αποτελεί θα λέγαμε ένα single ή two player co-op -beat-em-up. Αυτό. Μέχρι εκεί. Δεν έχει άλλο. Σοβαρά. Ναι. Αλήθεια λέμε.

Για να σας μπερδέψουμε ακόμα περισσότερο, αυτό δεν σημαίνει ότι το Travis Strikes Again – No More Heroes είναι κακό παιχνίδι. Έχω περάσει κάμποσο solo χρόνο με αυτό, ενώ η αλήθεια είναι πως γίνεται ακόμα πιο διασκεδαστικό όταν μπήκε και 2ος παίχτης ως Badman. Ωστόσο δεν είναι αυτό που περιμένουμε εδώ και περίπου μια δεκαετία από τον εν λόγω σε γενικές γραμμές καινοτόμο δημιουργό. Δεν πρωτοτυπεί και δεν προσπαθεί καν να κάνει πολλά για να ξεχωρίσει από έναν απλό indie τίτλο. Κερασάκι στην τούρτα το σουρεάλ σενάριο αυτού που αποτυπώνει τι συμβαίνει όταν ένας προγραμματιστής προσπαθεί να κάνει πάρα πολλά και αλλά εν τέλει δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει το έργο του.

Ο Suda ήταν πάντοτε εξαιρετικός στο να δημιουργεί τίτλους που αγγίζουν το νόημα της ζωής, της τέχνης και της φαντασίας χωρίς να τον κάνει απρόσιτο ή πολύ “ιντελεκτσουέλ”/ Σε αυτό το μοτίβο κινείται βέβαια και το Travis Strikes Again – No More Heroes σε όλη σχεδόν τη διάρκειά του. Ψάχνοντας -για αρκετή ώρα για να πούμε την αλήθεια- την ακριβή ορολογία της αισθητικής του τίτλου κατέληξα πως αποτελεί έναν αλα boneface αισθητικής τίτλο (δείτε δείγματα εδώ και εδώ)

Από πλευράς ιστορίας ο Travis και ο Badman ταξιδεύουν στον κόσμο για να βρουν τις 6 μυθικές “μπάλες θανάτου” (Dead Balls) για το Death Drive Mk2 μιας παιχνιδοκονσόλας που ποτέ δεν κυκλοφόρησε. Ο θρύλος μάλιστα αναφέρει πως εάν τις συγκεντρώσετε όλες, θα πραγματοποιηθεί μια ευχή σας. Σε αυτό θα λέγαμε πως ποντάρει τα μάλλα ο Badman για να αναστήσει την κόρη του, που ειρήσθω εν παρόδω σκότωσε εντελώς τυχαία ο Travis στο No More Heroes.

Ο πρώτος από τους κόσμους-τίτλους που θα ταξιδέψουμε είναι ο Electric Thunder Tiger II, τίτλος που υποτίθεται ότι είναι ένα arcade style shooter τρίτου προσώπου, και ο οποίος καταστράφηκε ολοσχερώς όταν ο αρχικός του ήρωας είχε μια βίαιη υπαρξιακή κρίση. Έτσι ως Τravis, πρέπει να αντιμετωπίσετε ορδές από “bugs” με τo laser katana σας. Προχωρώντας μπορείτε να συλλέξετε μάρκες για να ξεκλειδώσετε ειδικές κινήσεις,  αλλά ως επί το πλείστον θα θα πατάτε έως και τυχαία απλά τα τα κουμπιά.

Αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις του Travis Strikes Again. Παρότι θα επισκεφτούμε games τελείως διαφορετικών ειδών, ο τρόπος που κινούμαστε και εξολοθρεύουμε εχθρούς παραμένει ίδιος και απαράλλαχτος, γεγονός που καταντάει έως κουραστικό.

Τι μας άρεσε από τον τίτλο.

Αρχικά ακόμα και έτσι προσωπικά χάρηκα που είδα και πάλι το No More Heroes, έστω και στην εν λόγω ανάλαφρη έκδοσή του. Το level design σίγουρα ξεχώρισε, όπως και η αισθητική του. Επίσης και χωρίς να μπορώ να καταγράψω τον ακριβή λόγο, ο τίτλος είναι fun to play. Αν ασχοληθείτε μαζί του θα το διασκεδάσετε το δίχως άλλο. Χορταστικές και οι μάχες με τα boss. Τέλος βρήκαμε ωραιο και πρωτότυπο και το σενάριο του Travis Strikes Again: No More Heroes.

Τι δεν μας άρεσε από τον τίτλο

Αρχικά τα γραφικά. Ναι μπορεί να ακουγόμαστε σαν fanboys άλλης νοοτροπίας, αλλά ffs ζούμε στο 2019 και τα γραφικά του τίτλου είναι, όπως ο φίλτατος RooF εύστοχα σχολίασε στην πρόσφατη Gameathlon, σαν να είναι Wii 1 ½. Λιτό, αληθινό και εύστοχο. Στη συνέχεια η διάρκεια του τίτλου. Πραγματικά χρειάστηκα 4 μέρες για να τερματίσω τον τίτλο, υπολογίστε ένα 8ώρο δηλαδή. Ίσως λέω και πολύ μάλιστα. Επίσης ο τίτλος κάλλιστα θα μπορούσε -κυριολεκτικά- να ήταν indie αν δεν ήταν ο Suda από πίσω, οπότε και θα τον βλέπαμε στα 9,99€ (max) έναντι των περίπου 40€ που κοστίζει. Να σημειώσουμε πως η επαναληψιμότητα παρά τα διαφορετικά level του τίτλου σίγουρα κουράζει. Τέλος το χιούμορ αν και δίνει το παρόν σχεδόν σε κάθε ατάκα του τίτλου, μοιάζει ώρες ώρες “φτηνό” και κουράζει.Ίσως αν μπορούσε να ξεκολλήσω το κεφάλι μου από την έως τώρα ιστορία της σειράς με έκανε να τον δω λιγότερο αυστηρά, αλλά τέλος πάντων..

Ευχαριστούμε θερμά την CD Media, για την έγκαιρη και ευγενική παραχώρηση του τίτλου για τις ανάγκες του παρόντος review!


Ναι μεν Suda51, αλλά..

Το Travis Strikes Again: No More Heroes τελικά αποτυγχάνει να εφαρμόσει μια περίεργη ιδέα που θέλει να μας περάσει, και αυτό είναι πραγματικά κρίμα επειδή έχει όμορφες μάχες και σωστό level design. Εάν κάνετε (σημαντικές) υποχωρήσεις θα ευχαριστηθείτε έναν αξιοπρεπή τίτλο. Μετά από τον εν λόγω game αμφιβάλλω αν θα δούμε ποτέ το No More Heroes 3....

6.5
Συνολική βαθμολογία:
6.5

3 Comments

Αφήστε μια απάντηση